Ён быў сапраўдным сынам Беларусі.

Прызнанне подзвігам і працай заслужыў.

Яго няма, але гады не хлусяць:

Усё жыццё народу верна ён служыў.

Машэраўскай усмешкі таямніца

Людству запала ў сэрцы шчырасцю сваёй.

Калі вайна блішчэла бліскавіцай,

Ён на расоншчыне прыняў свой першы бой.

Тут рассраляна ворагамі маці.

Аб гэтай страце людзі памяць берагуць.

Каб зноў вайны не зведаць, не спазнаці,

Нам у цішы заўжды патрэбна тую чуць!

І помніць колькі гэты мір каштуе –

Усіх і помнікі не ведаюць імён…

Народ заўсёды памяць уратуе,

Бо толькі з памяццю сваёй магутны ён!

                                         А. Матошка