Вясна

Нечакана аціхла мяцеліца,
Стаяў снег, лёгкі вертык падзьмуў.
І туман па зямлі лёгкі сцелецца –
Сакавік на вясну завярнуў.

Сонца свеціць – вачам аж балюча,
І ў небе аблокаў няма.
Абуджаецца лес і палеткі,
І цячэ па дарозе вада.

І бярозкі ў гаі прачнуліся,
На ствалах пабялела кара.
Колькі дзён – і па жылах красуні
Пацячэ шчэ жывая вада.

Разальюцца рачулкі і рэкі,
І напояць вадою зямлю.
І птушыныя трэлі ў паветры
Услаўляць будуць доўга вясну.

Татьяна Якимова