Ужо восенню пахне паветра,
Запястрэла на дрэвах лісцё.
І язміна адцвіўшая ветка
Жаласліва глядзіць у вакно.

Птушкі зранку збіраюцца ў стаі,
У паднябессі раўняюць кліны.
І гарыць куст рабіны ў гаі,
І ніякай няма ў тым віны.

Ужо хутка з паўночнага краю
Наляцяць ледзяныя вятры.
І закружаць, і заспяваюць
Свае песні да самай вясны.
Т. Якімава