А. Матошка

БЕРАГІ

У рачулкі маёй берагі –
Адзін нізкі, другі высокі.
Мая памяць, як скарб зберагі
Берагоў маіх двух урокі.

Дзе высокі – там светлыя дні,
Што вучылі шукаць вытокі
Шчасця светлага і дабрыні
І чуць покліч часоў далёкіх.

Там, дзе нізкі – асокаў сярпы
Лязом скрухі і смутку раняць.
Быццам светлае хочуць у пыл
Пакрышыць, каб згубіла памяць.

Толькі бераг высокі заве
Дзе святлее жыцця заранак
І надзеяй сваёй тугу рве,
Быццам кажа: самоціць рана.