Матчына мова – звон крыніцы бруісты.

Матчына мова – ад самай калыскі,

Ад прадзедаў звычак у сэрцы гарыць,

Над лугам мурожным звонкай песняй звініць.

 

Матчына мова ў снапах каласіцца.

Матчына мова – святло бліскавіцы.

Кожнай часцінкай душы адчуваю,

Што з моваю гэтай шчаслівай бываю.

 

Думкі сабраўшы, я шчыра малюся.

Матчынай моваю я ганаруся!

Ад першага ўздыху да скрушных хвілін

Матчына мова ў сэрцы маім.

 

                                  Т. Якімава